Waar was ik ? Leiden,
Eind jaren 80,niet te vermijden.
Tot we op de harde beats lijnen pep gingen snijden,
me als een ongeleid projectiel door vele stijlen laten leiden.

Soms eb soms invloed in overvloed,
als een vloedgolf : Atjeh, en vloed.
Geuren, kleuren, klanken : Tering !
er is zoveel ! Kanker, tis niet gering.

Het is zonde om de hele tijd,
weg te blijven rotten zonder innerlijke strijd.
Ben je bereid,
om los te laten wat je hebt bereikt.

Purist, kijk om je heen waar die muur is,
besef dat je mening verzuurd is.
Besef dat je vastgeroest zit,
dat je strak in je rol vastgeschroefd zit.

Beetje olie en misschien kom je los.
Weet je dooie, die beat heb ik zelf ingerost.
Duistere kleur en een beetje scheur.
Mijn stijl gaat niet met je oma door een deur.

Wat deed de deur?
De deur schoof dicht en ze verliest al kleur.
Wit trekt ze weg, vind je het gek.
Ze is die shit niet gewend, denk je echt dat ze dit trekt ?

Mijn style was zelfs niet in the eighties verantwoord,
Verveling werd met verbreding beantwoord.
Jij hebt je style in the negenties verkankerd,
Maar nu zelfs in de jaren nul kom ik weer anders..

Pak de zaken hard aan, en bij de kern,
Ik denk liever zelf na, ik ben niet van kerk.
Ik merk dat werken aan mezelf sterk werkt.
Het sterkt zelfvertrouwen, je merkt dat het werkt.

Kerken merken, dat de mentale sterken,
Niet hoeft te werken om sterke verhalen op te merken.
Kerken spelen op de angst van minder sterken,
Werken, werken om die zieltjes te werven.

Werken, om je rustig te houden,
Werken, om je op de band te houden.
Werken, om je hand op te houden.
Je moet werken om je neus omhoog te houden.

Maar ik dwaal af. Waar waas ik ?
Stop, denken, terug naar de basis.
Zou de psychiater zeggen, maar ik draaf door,
Ik spring over hekken, zet ze op een dwaalspoor.

Van de hak naar de tak, van de tak op de bas,
Boombap met het grootste gemak.
Pak de bak met de grofste bas,
Want van die slappe apparaten, die doen me geen zak.

Ik ben een geconcentreerd extract,
Uit verschillende scenes, ik heb veel gezien.
En nu terug bij af ? Man, vergeet die start,
Jullie binden mij niet vast als een gallische bart.

Dit is mijn feest, mijn leest, mijn kreet,
Al die mensen heb ik op de been.
Dit is mijn tijd, mijn strijd, ik leid,
Al die rappers naar vernieuwende klei.

Om tracks te kneden, een beetje uit het verleden,
En shit uit het heden, je moet het een beetje verdelen.
Velen spelen, maar leven in het in het verleden,
Je moet die shit niet vergeten, maar ook niet in blijven leven.

Dus als je je afgevraagd, waar zit ik al die tijd,
Verleden tijd, heden tijd, toekomst of tegenstrijdig
Op een tekno feest, of een hip hop feest, breakcore,
Hardcore, reggae, als het echt is zeg ik nooit nee….